Przejdź do zawartości

Paulina Paszek

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paulina Paszek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 października 1997
Bielsko-Biała

Obywatelstwo

polskie, niemieckie

Informacje klubowe
Klub

HKC Hannover

Trener

Jan Francik

Dorobek medalowy
(do 2020)
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
srebro Montemor-O-Velho 2018 K-2 1000 m
brąz Račice 2017 K-2 1000 m
Mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 2018 K-2 1000 m
(od 2021)
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebro Paryż 2024 kajakarstwo
K-4 500 m
brąz Paryż 2024 kajakarstwo
K-2 500 m
Mistrzostwa świata
srebro Halifax 2022 K-2 500 m
srebro Duisburg 2023 K-2 200 m
brąz Duisburg 2023 K-2 500 m
Mistrzostwa Europy
brąz Monachium 2022 K-2 200 m
brąz Monachium 2022 K-2 500 m
Multimedia w Wikimedia Commons

Paulina Paszek (ur. 26 października 1997 w Bielsku-Białej) – polsko-niemiecka kajakarka, multimedalistka olimpijska, wicemistrzyni olimpijska i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Paryżu, srebrna i brązowa medalistka mistrzostw świata, mistrzyni Europy, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy i świata juniorów.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Swoją przygodę z kajakarstwem rozpoczęła w klubie KS Górnik Czechowice. W kolejnych latach była uczennicą Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Wałczu[1]. Wcześniej występowała w barwach klubu AZS-AWF Katowice[2]. Reprezentowanie barw Polski rozpoczęła w roku 2013 na Mistrzostwach Europy Juniorów w Poznaniu, gdzie zdobyła dwa brązowe medale na dystansie 500 m w konkurencji K-2 i K-4[3]. W roku 2014 we francuskiej miejscowości Mantes-la-Jolie na dystansie 500 m w konkurencji K-2 zdobyła srebrny medal na Mistrzostwach Europy Juniorów[3]. W tym samym roku na Mistrzostwach Świata zdobyła 1. miejsce w osadzie K-4 na dystansie 500m[4]. W roku 2015 na Mistrzostwach Europy Juniorów wywalczyła brązowy medal w rumuńskiej miejscowości Bascov na dystansie 500m w konkurencji K-4. Sezon 2017 rozpoczęła wygrywając Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w osadzie K-4 w Belgradzie[5]. Następnie zdobyła złoty medal na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w konkurencji K-2 1000m[6]. Sezon 2017 zakończyła zdobywając swój pierwszy medal w kategorii seniorskiej na dystansie K-2 1000 m razem z Justyną Iskrzycką w czeskich Racicach wywalczyła brąz[7]. Rok później została mistrzynią Europy w K-2 na 1000 metrów[8]. Dwa miesiące później w Montemor-O-Velho sięgnęła po srebrny medal w tej samej konkurencji[9].

W 2020 przeprowadziła się do Niemiec i od 2021 startuje w barwach tego kraju[10][11][12][13]. Została wybrana Sportowcem Roku Dolnej Saksonii za 2022 rok[14][15][16].

W maju 2021 zwyciężyła w zawodach Pucharu Świata w konkurencji K-1 5000 metrów, zaś w konkurencjach K-1 200 metrów i K-1 500 metrów odpadła w półfinałach[17]. W barwach Niemiec została wicemistrzynią olimpijska z Paryża, w konkurencji K-4 500 m[18]. Ponadto na paryskich igrzyskach olimpijskich, wspólnie z Jule Marie Hake, zdobyła brązowy medal w konkurencji K-2 500 m[19][20][21]. Po zdobyciu medali olimpijskich odwiedziła także swój macierzysty klub w Czechowicach-Dziedzicach[22].

Za zdobycie medali olimpijskich, otrzymała w Niemczech nagrodę finansową w wysokości 15.000 Euro i etat w Ministerstwie Sportu. Pracę będzie wykonywać, w niepełnym wymiarze czasu, na preferencyjnych zasadach[23].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Imreza Miejsce Konkurencja Wynik Reprezentacja
2013 Mistrzostwa Europy Juniorów  Poznań K-2 500m

K-4 500m

brąz 3. miejsce

brąz 3. miejsce

Polska POL
2013 Mistrzostwa Świata Juniorów  Welland K-4 500m 5. miejsce Polska POL
2014 Mistrzostwa Europy Juniorów  Mantes-la-Jolie K-1 1000 m

K-2 500 m

K-4 500 m

5. miejsce

srebro 2. miejsce

5. miejsce

Polska POL
2014 Mistrzostwa Świata Juniorów  Szeged K-4 500 m złoto 1. miejsce Polska POL
2015 Mistrzostwa Europy Juniorów  Bascov K-4 500 m 3. miejsce Polska POL
2015 Mistrza Świata Juniorów  Montemor-o-Velho K-1 500 m

K-4 500 m

5. miejsce

4. miejsce

Polska POL
2016 Młodzieżowe Mistrzostwa Świata  Mińsk K-4 500 m 5. miejsce Polska POL
2017 Młodzieżowe Mistrzostwa Europy  Belgrade K-4 500 m złoto 1. miejsce Polska POL
Młodzieżowe Mistrzostwa Świata  Pitesti K-2 500 m złoto 1. miejsce Polska POL
Mistrzostwa Świata  Racice K-2 1000 m brąz 3. miejsce Polska POL
2018 Mistrzostwa Europy  Belgrad K-2 1000 m złoto 1. miejsce Polska POL
Mistrzostwa Świata  Montemor-o-Velho K-2 1000 m srebro 2. miejsce Polska POL
2021 II Puchar Świata  Bernaul K-1 5000 m złoto 1. miejsce Niemcy GER
2022 Mistrzostwa Europy  Monachium K-2 500 m

K-2 5000 m

srebro 2. miejsce

srebro 2. miejsce

Niemcy GER
Mistrzostwa Świata  Halifax K-2 500 m srebro 2. miejsce Niemcy GER
2023 Mistrzostwa Europy  Kraków K-4 500 m srebro 2. miejsce Niemcy GER
Mistrzostwa Świata  Duisburg K-2 500 m

K-2 200m

brąz 3. miejsce

srebro 2. miejsce

Niemcy GER
2024 Igrzyska olimpijskie  Paryż K-4 500 m

K-2 500 m

srebro 2. miejsce

brąz 3. miejsce

Niemcy GER

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zespół Szkół nr 1 w Wałczu – Ateny Wałeckie, Zespół Szkół nr 1 w Wałczu – Ateny Wałeckie [online] [dostęp 2018-03-16].
  2. ↑ Plebiscyt „Sportowiec Roku 2017” Dziennika Zachodniego | Akademia Wychowania Fizycznego [online], awf.katowice.pl [dostęp 2018-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-16] (pol.).
  3. ↑ a b Zespół Szkół nr 1 w Wałczu – Ateny Wałeckie, Zespół Szkół nr 1 w Wałczu – Ateny Wałeckie [online] [dostęp 2018-03-16].
  4. ↑ Katowiczanki ozłocone! Medale młodych polskich kajakarzy w MŚ, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2018-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-11] (pol.).
  5. ↑ Grad medal dla Polaków w kajakowych ME młodzieży w Belgradzie, „Przegląd Sportowy”, 26 czerwca 2017 [dostęp 2018-03-16] (pol.).
  6. ↑ MMŚ w kajakarstwie: Pięć medali Polaków w Pitesti, „Polsat Sport” [dostęp 2018-03-16] (pol.).
  7. ↑ Polski Komitet Olimpijski, Spotkanie Noworoczne 2018 • Polski Komitet Olimpijski [online], www.olimpijski.pl [dostęp 2018-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-01] (pol.).
  8. ↑ ME w kajakarstwie: Złoty medal Iskrzyckiej i Paszek w K2 na 1000 m. RMF24, 2018-06-09. [dostęp 2018-09-05]. (pol.).
  9. ↑ Justyna Iskrzycka i Paulina Paszek wicemistrzyniami świata w kajakarstwie. Wirtualna Polska, 2018-08-24. [dostęp 2018-09-05]. (pol.).
  10. ↑ Stefan Dinse, Kandidatin schon für Tokio 2021? Paulina Paszek will für Deutschland (durch)starten, sportbuzzer.de, 10 lipca 2020 [dostęp 2024-09-08] [zarchiwizowane 2022-08-20] (niem.).
  11. ↑ Stefan Dinse, Paszek tauscht den Adler: Hannovers Topkanutin startet erstmals für Deutschland, sportbuzzer.de, 21 maja 2021 [dostęp 2024-09-08] [zarchiwizowane 2021-08-06] (niem.).
  12. ↑ Paulina Paszek, wychowanka KS Górnik Wicemistrzynią Świata! [online], czecho.pl, 7 sierpnia 2022 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  13. ↑ Beskidzka24, Wielki marsz Pauliny Paszek na olimpijski szczyt. Opowiedziała nam, jak trafiła do kadry Niemiec [online], Beskidzka24.pl, 10 sierpnia 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
  14. ↑ Paulina Paszek, Sven Schwarz und Fußball-Frauen des VfL Wolfsburg gewinnen [online], lsb-niedersachsen.de, 13 lutego 2023 [dostęp 2024-09-08] (niem.).
  15. ↑ Michał Salamucha, Polka zmieniła kraj i została sportowcem roku. „Coś niesamowitego” [online], sport.pl, 28 lutego 2023 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  16. ↑ Polka została sportowcem roku w… Niemczech. „Skradłam serca kibiców” [online], przegladsportowy.onet.pl, 1 marca 2023 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  17. ↑ Paulina Paszek (GER) Canoe Sprint [online], canoeicf.com [dostęp 2024-09-08] (ang.).
  18. ↑ Mateusz Górecki, Polka z medalem dla Niemiec. „Chciałam żyć po swojemu” [online], sport.tvp.pl, 8 sierpnia 2024 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  19. ↑ Paulina Paszek und Jule Marie Hake holen Bronze im Kajakzweier [online], zeit.de, 9 sierpnia 2024 [dostęp 2024-09-08] (niem.).
  20. ↑ Artur Gac, Polka zdobyła dwa medale olimpijskie dla Niemiec. I ogłasza wiadomość rodakom. Niesamowita Paulina Paszek [online], sport.interia.pl, 9 sierpnia 2024 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  21. ↑ Maciej Wiśniewski, Paulina Paszek: W moim sercu są i Polska i Niemcy [online], wdr.de, 20 sierpnia 2024 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  22. ↑ Mateusz Pietrzak, „To tutaj wszystko się zaczęło”. Paulina Paszek powitana nad Kopalniokiem [online], czecho.pl, 6 września 2024 [dostęp 2024-09-08] (pol.).
  23. ↑ Mateusz Puka, Polka zdobyła dwa medale olimpijskie dla Niemiec. Tak ją nagrodzono [online], sportowefakty.wp.pl, 11 października 2024 [dostęp 2024-10-12] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paulina_Paszek&oldid=74944132”